Przedłużający się ucisk u osoby zdrowej powoduje ból i tym samym wymusza zmian pozycji. Osoby długo przebywające w łóżku nie mają możliwości odruchowego odciążenia uciskanych miejsc a tym samym poprawy ich ukrwienia. Osoby takie należą do grupy osób o podwyższonym ryzyku powstania odleżyn. Najczęstszymi miejscami pojawiania się tego typu ran są okolice styku kości z podłożem, a więc krzyżowa część kręgosłupa, pośladki, kostki bądź pięty.
Aby określić stopień zaawansowania odleżyn, stosuje się skalę Torrance’a. Pierwszymi objawami są zaczerwienienie, obrzęk, ból czy pęcherze. Potem następuje uszkodzenie naskórka oraz stopniowe pogłębianie się rany. Najczęściej jej brzegi są dobrze odgraniczone, a na dnie występują skupiska martwiczych tkanek. Aby doprowadzić do złagodzeniu objawów, należy zapewnić odpowiednie środowisko tkanek.
Leczenie odleżyn należy przede wszystkim do obowiązków lekarzy i pielęgniarek. Jednak zazwyczaj Twoja pomoc w tym procesie jest niezbędna. Jeśli u Twojego podopiecznego wystąpiły zmiany skórne bądź rany, warto dowiedzieć się, jak leczyć odleżyny. W tej lekcji czekają na Ciebie informacje dotyczące rodzaju rany,i metodom które sprzyja ich leczeniu. Będziesz mógł również dowiedzieć się o częstych mitach dotyczących tego typu ran, tak by oszczędzić sobie i swojemu podopiecznemu nieskutecznych praktyk.
Poradnik